Reparatie van harde schijven

Een harde schijf (HDD), harde schijf of vaste schijf, is een elektromechanisch gegevensopslagapparaat dat magnetische opslag gebruikt om digitale gegevens op te slaan en op te roepen met behulp van snel roterende platen die met magnetisch materiaal zijn bekleed. De platen zijn gekoppeld aan magnetische houders die meestal op een bewegende actuatorarm zijn geplaatst en zijn ontworpen om gegevens naar de plaatoppervlakken te lezen en te schrijven. Opgeslagen gegevens worden op een willekeurige manier benaderd, wat betekent dat blokken met gegevens in willekeurige volgorde kunnen worden opgeslagen en opgeroepen. Harde schijven behouden opgeslagen gegevens, zelfs wanneer ze zijn uitgeschakeld, waardoor ze een type niet-vluchtige opslag zijn.

Harde schijven werden in 1956 door IBM geïntroduceerd als het dominante secundaire opslagapparaat voor computers. Harde schijven werden ook de belangrijkste opslagapparaten voor servers en pc's, hoewel massaal geproduceerde pc's, zoals tablets en mobiele telefoons, afhankelijk zijn van flashproducten. Historisch gezien hebben meer dan 224 bedrijven harde schijven geproduceerd.

Solid-state drives (SSD's) worden ook gebruikt voor gegevensopslag, maar bieden hogere gegevensoverdrachtssnelheden, een betere betrouwbaarheid, een grotere opslagcapaciteit en lagere latentie en toegangstijden.

Harde schijven worden vaak gekenmerkt door capaciteit en prestaties. Capaciteit wordt over het algemeen aangegeven met eenheidsprefixen die overeenkomen met machten van 1000. Een harde schijf van 1 terabyte (TB) heeft bijvoorbeeld een capaciteit van 1000 gigabyte (GB, waarbij 1 gigabyte gelijk is aan 1 miljard bytes). Prestaties worden bepaald door de tijd die nodig is om de koppen van het apparaat naar een spoor te bewegen, of de gemiddelde toegangstijd, en de gegevensoverdrachtssnelheid.

• Wikipedia: Harde schijven
• Western Digital harde schijven
• Newegg.com: Harde schijven winkel

Hard Drive Replacement 67-2068 Rev C