Hier hebben we alvast wat specificaties voor je terwijl wij het doosje nog even uitpakken:

Scherm met extreem hoge resolutie (400x240)—2.7 inches bij 173 ppi

180 MHz ARM Cortext-M7F CPU

15 MB aan intern geheugen

4 GB Flash-geheugen

2.4 GHz Wi-Fi (b/g/n), Bluetooth 4.2, USB-C, audio-jack

Mechanische lier, want ja, waarom niet?

Het is vrij duidelijk dat ze de specs niet als prioriteit hebben gesteld—maar hey, als dat je primaire focus was, heb je waarschijnlijk het hele punt gemist.

Zoals altijd beginnen we met een diepgravende, doordringende röntgenfoto van Creative Electron.

In theorie is hier vrijwel de gehele binnenkant mee blootgelegd.. Betekent dat dat onze taak erop zit?

In het handvat van de lier vinden we wat verborgen intel.

Onze serienummer is 1255. We vragen ons af wie de eerste 1254 toestellen heeft gekregen. Geen idee.

Hopelijk dacht geen van die 1254 eraan om het toestel te openen, uit elkaar te halen en het verslag daarvan online te posten. Wie zou dat in godsnaam doen?!

Antwoord: iemand die niet bang wordt van deze donut-vormige platkopschroeven. Mmmm.. donuts.

Blijf plakken terwijl wij ons beraden op een openingsstrategie. Als we daarvoor een dozijn donuts zullen moeten eten, is dat een opoffering die we bereid zijn te maken. Of dat zou helpen? In zekere zin wel.

Die gele gloed.. Op een of andere manier komt het ons erg bekend voor..

De dingen die niet overeenkomen:

Fysiek volume—de Playdate wint hier overduidelijk, aangezien het nog niet eens een kwart van de afmetingen beslaat? We zijn hier niet om het toestel op te meten, dus dat laten we aan jullie over.

Schermkwaliteit—nog een overwinning voor de Playdate.

Handlier—duidelijk dat de Playdate hier wederom een slag slaat.

Wanneer wordt dat ding nou eens uit elkaar getrokken? We horen het je zeggen. Geen zorgen, het is bijna zover.

En daar gaan we! We pakken onze grote platkopschroevendraaier voor de meest compacte spelcomputer in lange tijd om wat schroeven los te draaien.

Het volgende obstakel wordt gevormd door een aantal plastic klemmen. We pakken onze openingsplectrum om ten strijde te trekken, maar zorgen dat er in de tussentijd niet stiekem wat nostalgie ontsnapt.

De eerst blik op de binnenkant van het toestel toont ons: opgeruimd en geel. En een makkelijk te bereiken batterij, a.k.a. reparatie-blijdschap!

Ho, wacht eens even.. Het lijkt erop dat er een soort van garantiesticker op de batterij is geplaatst.

Laten we even inzoomen op de aan ons meegedeelde boodschap.

Oh, wacht even: het kapot maken breekt de garantie, niet enkel het openen van het toestel. Een welverdiend schouderklopje voor de heren Magnuson en Moss.. En we gaan weer.. voorzichtig! verder..

Gemak van het loskoppelen van de batterij: 8.5/10. Vrij gemakkelijk. Zorg er enkel voor dat je niets brandbaars doorboort met je pincet.

De batterij zelf is vastgelijmd met milde lijm. Wees doortastend, maar niet te agressief.

Batterij-specs? We meten een vermogen van 2.74 Wh (740 mAh bij een voltage van 3.7 V).

Dat is ongeveer een kwart van de capaciteit van een iPhone 12-batterij, of:

1.9% van een kleine auto-accu (soort van).

Ongeveer hetzelfde vermogen als de AA-batterijen voor algemeen gebruik die de Game Boys van vroeger als sport opaten

Redelijk te vergelijken met de prestatie van een 225 kilogram zware aardappelbatterij..

Met onze minimalistische Minnow Driver Kit, die we gebruiken voor dit minimalistische toestel, scheiden we vrijwel alles van vrijwel alle andere dingen.

Zowel het scherm als de lier blijven comfortabel in de voorste behuizing zitten, samen met wat knophoezen.

De rest komt er eigenlijk vrij gemakkelijk uit, op voorwaarde dat je handig bent met een spudger en een aantal lintkabels overtuigt uit de weg te gaan.

Vervolgens vangen we een eerste glimp op van hoe de lier werkt. Geen versnellingen! Geen nonsens! Enkel een simpele Hall-effect sensor en een.. dingetje.. dat volledig in wit plastic is verstopt. Belangrijk? Dat gaan we zien.

Er komen nog meer lier-weetjes aan, maar eerst willen we zien wat dit zakbroek-spelcomputertje aandrijft. De verborgen kant van de printplaat bevat:

STMicroelectronics STM32F746IGK6, een op de ARM Cortex-M7 gebaseerde SoC

4 GB aan Kioxia (voorheen Toshiba) THGBMDG5D1LBAIT eMMC NAND flash-geheugen

128 Mb aan Winbond W967D6HBG low-power SRAM

32 Mb of Winbond W25Q32JV serieel NOR flash-geheugen

Analog Devices (voorheen Linear Techology) LTC3576 power management IC

Cirrus Logic CS42L52 audio codec met koptelefoon/speakerversterkers

Espressif Systems ESP32-D0WDQ6 Wi-Fi en Bluetooth SoC

Dit kleine bord is helemaal volgepropt, dus laten we snel doorgaan!

STMicroelectronics LIS3DH 3-axis MEMS accelerometer

Allegro Microelectronics A1266 Hall-effect-schakelaar

ON Semiconductor FUSB301TMX USB Type-C controller

Texas Instruments REG710NA-5 60 mA buck-boost charge pump

Microchip (voorheen Micrel) MIC5365-3.3YC5 150 mA / 3.3 V LDO regulator

NXP Semiconductor NTB0104 voltage level translator

Tijd om de angel van deze lier eruit te trekken.

Daar issie dan. Er bevindt zich een cilinder-vormige magneet in het handvat. Bij het roteren, raakt het magnetische veld telkens de voornoemde Hall-effect sensor, die op zijn beurt weer iets in het spel activeert.

Iets wat deze lier niet zal doen? Driften. Er bevindt zich namelijk geen wiper of veer of sensoroppervlak in dit onderdeel dat kan gaan slijten. Het ontwerp is de simpelheid zelve.

Ergens anders aan de voorkant zit de kleine mono-speaker bevestigd. Vrij gemakkelijk te verwijderen, maar lastiger te repareren en vervangen.

We zijn op het punt bereikt waarop onze demontage-proces aardig vertraagd wordt.

Het scherm—het gerucht gaat dat het een Sharp Memory LCD is—lijkt stevig aan de voorkant van de plastic behuizing vastgelijmd. Als je je scherm dus vervangt, zul je waarschijnlijk een heel nieuwe plastic behuizing moeten nemen—wij zijn er niet van overtuigd dat je je scherm kunt verwijderen zonder de behuizing te slopen. Niet heel duur, maar zeker niet ideaal.

Ondertussen hebben we ontdekt dat de knoppen en andere I/O zich op deze flexibele printplaat, die op het midframe is vastgelijmd, bevinden. We zijn begonnen met het losmaken van de lijm voordat we ons realiseerden dat dit niet bepaald een goed, of in ieder geval herstelbaar, idee was.

Een enorm lichtpunt is deze 100% modulaire audio-jack. Wordt dat tegenwoordig als retro gezien? In ieder geval zijn wij grote fans.

Zou het allemaal nog in elkaar schuiven en weer functioneren? Zeker weten doet het dat. Dat is een goed teken. Blijf alert voor een video met een bewijs van leven!

Zoals je echter al wel vermoedt, is het niet al te moeilijk om binnenin dit toestel te geraken en een aantal onderdelen te verwijderen.

Over onderdelen gesproken: Panic heeft deze kleine, toffe gadget ontwikkeld in samenwerking met Teenage Engineering. Hey, die kennen we!