De langverwachte Surface Duo is dan eindelijk hier! Voor $1,400 krijg je twee ongelooflijk dunne plakjes hardware die je kunt opvouwen en in je zak kunt steken... wel, soort van. We zijn benieuwd naar de binnenkant, maar voordat we zover zijn is dit wat we al weten:

Twee 5.6" AMOLED-schermen (beide 1800x1350, 401 ppi)

Twee batterijen die in serie werken, wat een totaal van 3577 mAh aan levenssappen oplevert

Een Qualcomm Snapdragon 855 SoC gecombineerd met 6 GB aan DRAM

128 GB of 256 GB intern flashgeheugen

Eén enkele 11 MP f/2.0 camera, geoptimaliseerd voor gebruik aan zowel de voor- als achterkant

WiFi-5, Bluetooth, 5.0, 4x4 MIMO LTE en USB-C 3.1 connectiviteitshardware

360° scharnieren voor onbeperkt vouwpotentieel

Ongevouwen is deze "niet-telefoon" onbegrijpelijk dun—slechts 4.9 mm. Ter vergelijking: de welbekende "zo-dun-dat-ie-kan-buigen" iPhone 6 Plus was 7.1 mm.

Hoewel het dus eigenlijk geen telefoon is, bevat de Duo wel een verwijderbare SIM, net zoals andere Surface-toestellen. (Deze zit echter niet achter een geheime deur.)

Gevouwen meet de Duo 7 mm minder dan Samsung's originele Fold (9.8 mm dun vs de 17 mm van de Fold)—bizar dun, hoewel minder makkelijk in de zak te steken dan, laten we zeggen, de Moto Razr.

De huwelijksreis met onze nieuwe hardware eindigt als we de dysfunctionele software aanwenden voor het laden van een webpagine. Crashes, flikkerende schermen en flitsen overal!

Gelukkig heeft Microsoft ons drie jaar aan software-updates voor de Duo beloofd—lang genoeg om heel wat vouwen uit het ontwerp te strijken. Maar zal deze ultra-dunne, volledig van glas gemaakte plaat zo lang meegaan?

Hier zie je wat je nergens anders gaat zien, tenzij je zelf een röntgenapparaat van Creative Electron hebt weten te bemachtigen. Hoewel onze demontage net is begonnen, is die van hen reeds voltooid.

De gehele linkerhelft van de Duo komt in grote mate overeen met een miniatuur iPad—mega grote batterij plus een smalle strip printplaat aan de rechterkant.

De rechterhelft lijkt op niets dat we hiervoor hebben gezien—het lijkt op een muur vol printplaat, met een klein raampje in het midden voor de tweede batterij.

Openingsplectrum, dit is de opening in het chassis; opening in het chassis, dit is de openingsplectrum. Je leest het goed, geen warmte noch zuignappen zijn benodigd voor het openen van dit toestel. Dit is bijna te mooi om waar te zijn!

...en dat is het dus ook. We komen al snel vast te zitten in een muur aan lijm en dus grijpen we naar ons holster... voor ons warmtepistool.

Nog meer complicaties: de panelen zitten vol booby-traps. Beide batterijen zitten stevig aan hun de bijbehorende achterste behuizingen vastgemaakt en zijn verbonden met de rest van de telefoon door middel van kwetsbare kabels.

Hoewel we het uiteindelijk voor elkaar weten te boksen door door kleverige lijmstrips en grafenen koelbladen heen te snijden, scheelt het niet veel of er was een dode gevallen..

Het had weinig gescheeld of we hadden de ontzettend kleine flexkabel, welke een aantal indicator-LED's aanstuurt en tevens de oorstukspeaker aan de in de buurt liggende printplaat verbindt, om zeep geholpen.

Zodoende bleek dat veel gevaarlijker en zenuwslopender te zijn dan we initieel verwachtten. Was dit wel de juiste manier om binnen te komen? Wellicht is het de bedoeling dat de schermen er als eerste af komen...

Aan de andere kant vinden we een conventioneler ingang onder de speaker grill—de uitsnede zit deze keer in de behuizing in plaats van in het dunne scherm, wat het risico op het breken van het glas door onze openingsplectrum in ieder geval iets verkleint.

Dat gezegd hebbende blijkt het binnenkomen via het scherm ook niet bepaald een picknick. Grote hoeveelheden warmte, een aantal booby-trap kabels en onbeschermde schermen onder het glas maken deze procedure uitzonderlijk lastig.

Het niet kiezen voor de trendy en ietwat onbekende vouwbare schermen ten faveure van een dubbele-scherm-configuratie was een moedige keuze, maar in potentie een verschrikkelijke als je bedenkt hoe veel werk het is in het geval je twee kapotte schermen te repareren hebt. Dubbel zo veel voorzichtigheid geboden!

Net zoals sommige andere specs in dit toestel zijn de schermen het neusje van de zalm als je het op basis van de standaarden van 2019 bekijkt. Dat betekent, in het geval van de schermen, geen high-refresh rate. Slechts twee eerbiedwaardige 60 Hz AMOLED-schermen van LG Display.

Met het glas eraf spotten we direct de dubbele batterijen. Een batterij in iedere helft lijkt de norm te zijn in vouwbare technologie. Anders dan in andere vouwbare toestellen, echter, is dat de grotere batterij in de Duo werkelijk enorm groot is—met makkelijk twee keer de capaciteit van haar zusje.

De hemisferen van de Duo zijn verbonden door middel van twee multi-strand interconnectkabels die door de scharnieren heen gelegd zijn. Ze doen ons meer denken aan de wat meer oldskool MacBook schermkabels dan aan de platte lintkabels die we in andere scharnieren vonden.

Laten we het hebben over het vervangen van de batterij. Obstakel #1: lijm. Veel. Te veel. Obstakel #2: Tri-point schroeven. Gedver. Obstakel #3: De aansluiting van een van de batterijen zit onder het moederbord.

Het lijkt er niet bepaald op dat Microsoft mogelijke batterijvervangingen in het achterhoofd heeft gehad tijdens het produceren van dit toestel. $1400 is nogal een bedrag voor welk toestel dan ook, helemaal als het blijkt dat je toestel een onbeteugelbare doodsdrift heeft.

De grotere van de twee batterijen meet een vermogen van 10.37 Wh en de kleinere een vermogen van 2.89 Wh. Dat is in totaal goed voor een vermogen van 13.26 Wh.

Beide zijn ook passend gelabeld met "This component cannot be easily replaced by user." (Oftewel, "Dit onderdeel kan niet makkelijk worden vervangen door de gebruiker.") (Dus, er is wel degelijk een potentiële mogelijkheid!)

En dan nu het main event, de chips! Veel van het silicoon dat we hierbinnen vinden is van vorig jaar, maar dat weerhoudt ons niet van het in kaart brengen ervan:

Qualcomm Snapdragon 855, onder een 6 GB SK hynix DRAM

128 GB Toshiba UFS 3.0 opslag

Qorvo 78052 RF Fusion MHB front-endmodule

Microsoft X904163 schermdriver

Qualcomm SDR8150 LTE transceiver

Qualcomm WCD9340 audio codec

Qualcomm PM8150 power management IC's

Het kleine gat in de zijkant onder de aan-/uitknop huist deze sluikse, modulaire vingerafdruksensor—makkelijk toegankelijk in deze fase van demontage, maar anderszins zeker niet makkelijk te bereiken.

Vervolgens draaien we een hele verzameling aan ienie-mienie Torx-schroeven uit de ruggengraat en scharnieren—gelukkig is het niet zo intens als bij de originele Surface Pro, welke ons maarliefst negentig schroeven aanbood. Toch voelt het nog steeds als een workout.

Na het loshalen van de ruggengraat van dit toestel zijn beide vleugels klaar om weg te vliegen. Weg van de verbinding, op weg naar vrijheid..

Twee gelagerde scharnieren overbruggen de grote scheur en zitten aan beide zijden aan de stabilisator-rails vastgemaakt door middel van een trio aan schroeven.

De interconnectkabels van het bord banen zich een weg door de scharnieren heen en lopen zo naar de andere helft van het toestel. Dit voorkomt dat ze worden geplet en gescheurd als de Duo zichzelf opvouwt.

Dit alles bij elkaar zorgt voor een verfrissend simpel scharnierontwerp in vergelijking met de ontwerpen die we vonden in andere vouwbare toestellen. Het lijkt een beetje op een miniatuurversie van de 360° laptopscharnier, inclusief kabeldoorvoering.

Het is tijd om onze toolkit weer in te pakken en te reflecteren op wat we zojuist hebben gevonden. Wat hebben we allemaal geleerd?

Waar Samsung en Motorale beide duizenden uren hebben gespendeerd aan het produceren van uitgebreide, complexe scharnieren, externe micro-schermen en stofverwijderaars, is de Duo de belichaming van simpliciteit.

Het is een moedig en indrukwekkend toestel, zelfs hoewel de demontage soms nogal een strijd was.

Net zoals met vorige, eerste-generatie Microsoft toestellen is de dunne, premium, precedent scheppende Duo niet gemaakt om ook te worden gerepareerd, misschien zelfs niet eens door Microsoft zelf.

Meer recente uitgaves van de Surface-toestellen scoorden aanzienlijk hoger op onze repareerbaarheidsschaal, dus we zijn enigszins hoopvol dat dit slechts het eerste hoofdstuk in de Duo-tijdlijn blijkt te zijn.

Genoeg gepraat, laten we dit toestel een score geven. We geven alvast een tipje van de sluier: het is Duo.