Check de specs (en de röntgenfoto's!) van ons 45 mm grote demontageslachtoffer:

1.4 inch (34 mm) circulair super AMOLED-scherm met een resolutie van 360 x 360

Exynos 9110 Dual-core, 1.15 GHz Cortex-A53

1 GB aan RAM en 8 GB aan opslag (haar voorganger had 1.5 GB aan RAM en 4 GB aan interne opslag)

Draadloos opladen

ECG-sensor, optische hartslagmeter, accelerometer, barometer, gyroscoop

IP68 water- en stofdichtheid, getest op een waterdichtheid tot wel 50 meter diepte (5 ATM)

Het eerste dat ons opvalt: het toffe, draaiende frame maakt een fabuleuze comeback. Ideaal voor alle rusteloze mensen onder ons!

Als we de horloge omdraaien, vinden we een verzameling aan gaten voor onder andere de microfoon, de alti-barometrische sensor en de speaker, alsook een volledig nieuwe layout voor de hartslagsensoren en de ECG-functies.

Maar laten we geen appels met peren galaxies vergelijken. Hier zie je een originele Galaxy Watch (links) voor een potje "zoek de verschillen."

De Watch3 heeft een kleinere body, maar een groter scherm (alhoewel het wel dezelfde resolutie heeft). Ook zijn de knoppen wat meer als die van klassieke horloges.

Maar het gaat om de binnenkant, right? De Watch3 bevat nu acht optische sensors en ECG-mogelijkheden—maar in deze spot-on röntgenfoto is het eerste wat ons opvalt toch de draadloze oplaadspoel.

Er bevindt zich een heel aantal lagen in deze horloge, dus laten we die maar eens uit elkaar gaan halen!

Het openen van de Watch3 is een inmiddels bekende—en relatief pijnloze—procedure, waarin we onder andere tri-point schroeven en een rubberen pakking aanpakken.

Hoewel de achterkant een kleine booby trap bevat in de vorm van een sensorkabel die eronder door loopt, maakt de lengte van de kabel het relatief ongevaarlijk. Er zijn geen booby-traps af gegaan tijdens het maken van deze demontage.

De ECG-sensor, hartslagsensoren en de draadloze oplaadspoel zitten allemaal vrij dicht op elkaar gepakt in de achterste behuizing—maar deze freewheelende kleine speaker, met z'n sjieke pakking, is de dans ontsprongen.

De optische biowaarneming wordt mede mogelijk gemaakt door de Texas Instruments AFE49I30.

Modulairiteit is de sh*t! Wij houden er van. (Van de speaker, bedoelen we daarmee. We zullen niet van alle andere dingen houden totdat we een manier vinden om deze op veilige wijze uit het toestel te krijgen, wat heel wat tijd kan kosten.)

Nadat we dit vaag gevormde, cd-achtige moederbord uit het toestel weten te krijgen, kunnen we onder de plaatjes kijken en vinden we het volgende:

Een Samsung SiP FO-PLP die de Exynos 9110 dual-core, de 1.15 GHz Cortex-A53 processor, de in-house 1 GB DRAM en de powermanagement-IC combineert.

S915 SBN3K Intermediate Frequency IC

NXP 80T17 NFC-controller

Broadcom BCM430132 WiFi/Bluetooth-module en Broadcom GNSS Location Hub voor GPS/GLONASS/etc

Qualcomm Atheros QPA5580

IDT P9222S draadloze powerontvanger

De batterijmodule is enkel met wat milde lijm vastgemaakt, welke we zelfs loskrijgen zonder gebruik te maken van warmte. (Al moeten we toegeven dat de temperatuur van 90° F / 32° C waarschijnlijk wel heeft meegeholpen).

Onze kleine vriend overlegt een vermogen van 1.3 Wh (340 mAh bij 3.85 V)—maar met een geclaimde batterijduur van 2 dagen is Samsung misschien niet zo heel erg bezig met het winnen van de smartwatch-batterijduur-wedstrijd..

We hadden eigenlijk stiekem verwacht een nieuw ontwerp van de batterij te vinden met een metalen behuizing—maar tot nu toe lijkt enkel Apple te experimenteren met zo een design.

Onze spudger van koolstofvezel is een beetje een overkill voor dit midframe, welke eigenlijk best wel handig meewerkt bij onze poging het eruit te duwen. Het onthult:

Wat lijkt op een met rubber omgeven alti-barometrische sensor.

Een modulaire kabelcombinatie met twee draaitafels schakelaars en een microfoon.

Hall-effect sensoren die de omwentelingen van het buitenste frame waarnemen.

Tot slot de trilmotor, lichtjes aan het frame vastgelijmd.

Met een volledig lege horloge hebben we eindelijk toegang tot het circulaire AMOLED, always-on scherm. Behalve dat het op dit moment helemaal niet aanstaat.

Hoewel het een hele reis was om hier uiteindelijk te belanden, omvat de laatste stap slechts een enkele vinger om het scherm los te krijgen uit het frame.

Samsung was een van de voorlopers qua gebruik en toepassing van AMOLED-technologie in hun mobiele toestellen. Maar sinds Apple in de toekomst over schijnt te gaan stappen naar microLED-schermen zijn we erg benieuwd wat de volgende ontwikkelingen zullen gaan zijn.

Dat gezegd hebbende lijkt het erop dat onze tijd op is.

Weer een volledig uit elkaar gehaald universum (Galaxy, snap je?): bandjes, kleine komeetjes, schijven en energie die allemaal rondvliegen. Enkel de repareerbaarheidsscore kan ons vertellen hoe makkelijk het zal zijn om de orde in deze chaos te herstellen.