Ga door naar hoofdinhoud

Achtergrond en identificatie

Een draaitafel, of fonograaf zoals het apparaat ooit genoemd werd, is een apparaat dat in staat is om de fysieke afwijkingen op het oppervlak van een draaiende schijf of plaat om te zetten in geluidsgolven. De plaat, die kan worden gegraveerd, geëtst, ingesneden of bedrukt met groeven die overeenkomen met de gewenste geluiden, wordt bevoeld door een stylus, die daaropvolgend met verschillende frequenties trilt, afhankelijk van de aard van de groeven. Deze trillingen worden vervolgens versterkt, in de beginjaren met een hoorn maar nu digitaal, om de gewenste geluiden te produceren.

De fonograaf werd in 1877 uitgevonden door Thomas Edison en in de jaren tachtig van de negentiende eeuw verbeterd door de laboratoria van Alexander Graham Bell. Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw werd de fonograaf feitelijk gebruikt als de belangrijkste methode voor het opnemen van audio, waarbij apparaten de capaciteit hadden om schijven te "schrijven" door de groeven actief te etsen op basis van de ingevoerde geluidsgolven. Tegenwoordig worden platen massaal gedrukt met behulp van een pers, en de mogelijkheid tot het opnemen van geluid door middel van etsen of graveren bestaat niet meer.

Draaitafels zijn ook algemeen bekend als platenspelers of grammofoons.

Draaitafels bestaan doorgaans uit een grote doos, minstens 30 cm breed en diep, met een draaiende component in het midden en een lange stylus die over de straal van de draaiende schijf heen en weer kan bewegen.

Aanvullende informatie

Reparatiehandleidingen

Technics-SL1200mk2.pdf

Met dank aan deze vertalers:

en nl

100%

Deze vertalers helpen ons de wereld te repareren! Wil je bijdragen?
Begin met vertalen ›

Weergavestatistieken:

Afgelopen 24 uren: 19

Afgelopen 7 dagen: 75

Afgelopen 30 dagen: 514

Altijd: 52,800