We hebben wat Spider-Man gespeeld, even goed bijgeslapen en daarom is het nu de hoogste tijd om deze PS5 te ontmantelen. De laatste volledige upgrade van de PlayStation, waarin het een heel getal betrof, was lang geleden, in november 2013. Dat maakt ons best wel nieuwsgierig. Dit is wat deze console ons te bieden heeft:

AMD op maat gemaakte 8-core / 16-thread 3.5 GHz Zen 2 CPU

AMD custom RDNA 2 GPU (2230 MHz met 36 compute-units)

16 GB GDDR6 RAM

825 GB aan SSD storage (plus een m.2 SSD uitbreidingsslot)

HDMI 2.1 connectiviteit met ondersteuning van 8K video bij 60 Hz, of 4K bij 120 Hz

We gooien een muntje op om dat te bepalen, maar gooien het per ongeluk in het cd-slot. Dus ja, dan demonteren we die maar.

Je zult vast en zeker gehoord hebben dat de PS5 nogal groot is—maar gelukkig past 'ie nog steeds in het röntgenapparaat van Creative Electron. Check de enorme ventilator en alle warmtepijpen die als een netwerk van snelwegen over elkaar heen lopen.

Dit apparaat stijgt absoluut uit boven haar voorganger—en dan hebben we het nog niet eens over de concurrentie.

Om deze gebogen unit stabiel te maken, heeft Sony een weloverwogen voet ontworpen, wat het mogelijk maakt voor deze PS5 om trots rechtop te staan of met verve op haar zij te liggen.

Aan de achterkant pronkt deze PS5 met haar diversiteit aan poorten: twee USB-A 3.0, LAN, HDMI 2.1 en twee-pins stroomaansluiting. Tel deze allemaal op bij het duo aan USB-poorten aan de voorkant (een type A en een type C) en je hebt heel wat mogelijkheden om dingen op deze unit aan te sluiten.

Hoe buitenaards deze console ook oogt, de openingsprocedure is vrij gebruikersvriendelijk. Beide witte panelen komen met een lichte optil-en-schuif-beweging reeds los—wat ons direct de toegang geeft tot het M.2 SSD-uitbreidingsslot, de ventilator en... stofzuigbare stofpoorten.

Als het aankomt op het onderhouden van het koelsysteem van een console kunnen wij inmiddels wel stellen dat wij fan zijn van deze console.

Maar, om verder te komen dan waar we nu gestrand zijn, zullen we een T8 Torx-Security-schroevendraaier nodig hebben. (Waarom heeft de ventilator van je PS5 in godsnaam veiligheidsschroeven nodig?)

Gelukkig is het uitbreidingsslot van de M.2-opslag zeer gemakkelijk toegankelijk. Verwijder één Phillips-schroef en een metalen schild en je bent klaar voor upgrades. Daar is goed over nagedacht door Sony, helemaal gezien het feit dat het ingebouwde geheugen zorgwekkend beperkt is..

Op onze weg voorwaarts komen we nog meer veiligheidsschroeven tegen. Eén van deze schroeven woont zelfs onder een "authenticiteitssticker" ("tamper-evident"-sticker)—gelukkig geen "Warranty Void"-sticker, wat illegaal zou zijn. (Zoals altijd kun je dingen aanpassen én je garantie behouden zolang je maar niets beschadigt.)

Na het verwijderen van de eerste helft van de zwarte, plasticen behuizing worden we begroet door de optische schijf.

De tengere optische schijf verzet zich bar weinig tegen zijn verwijdering uit de console—wat, gezien mogelijk toekomstige reparaties, goed nieuws is. Totdat je daadwerkelijk probeert deze schijf te verwijderen.

Het kan zijn dat dit probleem te voorkomen is, dat is, als je bereid bent om de schijf te demonteren en het originele circuitboard te behouden. We zullen een update geven zodra we toekomen aan het testen van deze optie.

Heeft iemand aan Sony doorgegeven dat we van schroeven houden? Want deze stalen plaat is bevestigd met werkelijk een ton aan schroeven. Um, bedankt!

Eronder: een warmtepijp voor het koelen van een hele rij aan VRM's, welke verbonden is met een "baby fin stack". Het lijkt erop dat we hier de achterkant van het main board zien—wat inhoudt dat al de serieuzere koelhardware zich hieronder bevindt.

Zodoende lijkt het alsof we een punt bereiken waarbij het onmogelijk wordt nog om te draaien, dus laten we de hardware loshalen en het bord eruit flippen!

Yep, dat glimmende spul dat de processor bedekt is niets anders dan mimetisch poly-alloy vloeibaar metaal, de koning van high-performance thermisch interface-materiaal.

Maar, met deze thermische geleiding komt er ook wat ongewenste elektrische geleiding bij kijken—dus je wilt niet dat dit onderdeel zich op de verkeerde plek bevindt.

Sony heeft een patent aangevraagd voor een geïsoleerde, met schuim beklede buidel die ervoor zorgt dat hun vloeibare metaal op het oppervlakte van de chip blijft liggen... zo lang je niet doet wat wij hier doen.

Voordat we uitgebreider ingaan op de grote chips, waar je waarschijnlijk al over hebt gehoord, checken we eerst een aantal interessante features van deze gigantische PCB:

Bothhand USA GST5009 LF 1000 Base-T Magnetics Module

Murata Piezo Buzzer

3v batterijbackup (welke waarschijnlijk worden gebruikt voor het bijhouden van de tijd en datum)

Sony J20H100 Wi-Fi Module

Stroominput die direct aan de stroomvoorziening gelinkt is.

M.2 SSD uitbreidingsslot—waarschijnlijk erg behulpzaam, als Sony de mogelijkheid tenminste activeert.

Wi-Fi module antenne-aansluiting

Nu, voor het hoofdevent, een kijkje in het silicoon dat de PS5 aandrijft:

Sony Interactive Entertainment Inc./AMD CXD90060GG 8-Core CPU met GPU

Sony Interactive Entertainment Inc. CXD90062GG SSD-controller

SK Hynix H5AN4G8NBJR-UHC DDR4 SDRAM Memory - 512 MB

6x (drie aan beide kanten) Kioxia/Toshiba Memory TH58LJT0T24BA4M BiCS flashgeheugen (waarschijnlijk)

Micron MT61K512M32KPA-14:B 2 GB GDDR6 SGRAM

Nog meer extra chips helpen met het vervoeren van data van en naar de apparaten die je aan je PS5 verbindt:

Sony Interactive Entertainment Inc. CXD90061GG I/O controller (waarschijnlijk)

Winbond W25Q16JV 16 Mb serieel flashgeheugen

Panasonic MN864739 HDMI-redriver (waarschijnlijk)

Texas Instruments TUSB1044 10 Gbps USB Type-C bi-directionele lineaire redriver

Texas Instruments TPS2001D 2 A USB aan-/uitknop

Deze kleine chips helpen bij het beschermen van het apparaat tegen schadelijke electrostatische ontlading.

Wat is het nut van al dit silicoon als er geen manier is om de juiste hoeveelheid stroom aan iedere chip te leveren? Hier is nog een aantal net-zo-belangrijke chips:

Infineon XDPE14286A 16 Phase PWM-controller (waarschijnlijk)

ON Semiconductor NCP252160 stroommodule

Richtek RT5126 Power Management (waarschijnlijk)

Richtek RT5127 Power Management (waarschijnlijk)

Texas Instruments TPS53219A Synchronische Buck-controller

Texas Instruments TLV62090 3A Step Down Converter

De condensatoren, in paars gemarkeerd, vormen het laatste voltagefilter voordat de stroom de hoofdprocessor bereikt. Dit om het voltage volledig stabiel te houden, wat vooral belangrijk is als je je apparaat snel wil laten werken!

Onder het tweede metalen schild: een enorm koellichaam en een fancy-ogende stroomvoorziening.

Omdat warmte van nature opstijgt, is het niet onlogisch dat dit koellichaam is ontworpen om de warmte door alle warmtepijpen, die we in het begin op de röntgenfoto's zagen, omhoog te dirigeren. Dat terwijl alle warmte die door de zilveren ventilatorbladen heen weet te glippen door de ventilator naar buiten wordt geblazen.

Vergeleken met het koellichaam van de Xbox Series X bevat de PS5 overduidelijk meer oppervlakte om alle hete, hete lucht te verspreiden. De PS5 maakt, in tegenstelling tot de Xbox Series X, geen gebruik van een dampkamer, maar Sony claimt wel dat hun combinatie van koperen warmtepijpen en koellichamen net zo effectief is.

Hier een close-up van alle specs, voor diegenen die daar warm van worden—de PSU zelf is door Delta geproduceerd.

De PlayStation 5 is een enorme sprong voorwaarts wat betreft console-game-technologie, net zoals we zagen bij de rivaal van Microsoft. Het heeft ons een aantal weken gekost, maar we zijn heel wat wijzer geworden in onze korte tijd samen met de PS5.

Het relatief modulaire en reparatievriendelijke design wordt enigszins overschaduwd door een aantal softwareblokkades en vervelende (en helaas veel vaker voorkomende) Torx-veiligheidsschroeven.

Dat gezegd hebbende moeten toegeven dat een gereedschapsloze eerste demontagestap, goede toegang tot de ventilator en een off-the-shelf-geheugenuitbreidingsmogelijkheid het altijd goed doen bij ons.

Waar zal de PS5 landen op onze repareerbaarheidsschaal? Scroll naar beneden en vind het uit!

Terwijl we nog aan het wachten waren op de aankomst van onze PS5, besloten we alvast aan de gang te gaan met de nieuwe DualSense-controllers. Er zit genoeg in verstopt om dit een maaltijd op zichzelf te maken:

Triggers die volledig zijn aangekomen in de "spage-age", een haptisch systeem van de bovenste tech-plank, een groter trackpad, USB-C oplaadmogelijkheid, een zeer sjiek grippatroon en nog veel meer.

De "Shock" is uit de naam gehaald, maar desondanks denken we dat deze nog zeker wel een substantiële schok in de game-industrie teweeg gaat brengen.

Het nieuwe design is zo slick dat er precies nul schroeven zichtbaar zijn vanaf de buitenkant. Het lijkt erop dat Sony ons gaat laten zweten.

We zijn echter niet heel verbaasd—want waar een naad is, is een weg! De zwarte cover rondom de joysticks klikken gemakkelijk los en onthullen zo twee schroeven bij de punt van de handvatten.

Surely dat er nog een aantal extra schroefjes ergens vandaan zullen komen.

Aha! Nog twee schroeven die verstopt zitten onder de L1- en R1-knoppen, welke los komen na wat geduw en getrek.

Lancering! Vier Phillips-schroeven en wat klemmen is het enige dat in de weg staat tussen de gebruikers en een open DualSense-controller. Geen slechte score.

Net zoals bij de DualShock 3 en 4 hiervoor heeft de DualSense batterij een stevig plastic schil om zich heen zitten en zit de batterij dus niet vastgelijmd.

Deze grijze monoliet komt binnen met een vermogen van 5.7 Wh. Dat is een stevige toename ten opzichte van de 3.7 Wh batterij van de DualShock 4. Er is dan ook een goede reden voor die toename: er moet iets inzitten dat al deze nieuwe, gekke tech aandrijft.

De volgende slachtoffers van onze demontage, de organen: de knopsensoren, het moederbord, haptische drivers en de adaptieve triggers; alles vastgemaakt aan het zwarte midframe.

Beide adaptieve triggermodule's zijn verbonden door middel van kabels, maar de haptische drivers, de USB-C poort en de joysticks zijn alle vastgesoldeerd.

Aan de achterkant vinden we de belangrijkste printplaat. En zoals we allemaal weten: waar zich een printplaat bevindt, bevinden zich ook chips:

SIE CXD9006GG—waarschijnlijk een op maat gemaakte chip voor Sony die al het vuile werk opknapt

Dialog DA9087 PMIC

Realtek ALC5524 audio codec

Nuvoton NAU8225 3.0 W Class-D geluidsversterker

Laten we nu dit stukje als buitenaards geclassificeerde tech—uhm.. deze variabele weerstandstrigger eens checken..

De trigger werkt ook zonder enkele andere actieve techniek en maakt contact met een knop op de blauwe lintkabel. Maar, als gamedevelopers willen, kunnen ze de controller zo programmeren dat deze precies bepaalt hoe moeilijk het is om aan de trigger te trekken.

De zilveren motor zorgt ervoor dat het witte wormwiel gaat draaien en deze zorgt, op zijn beurt, dat de zwarte arm als een hefboom omhoog komt zodat deze weerstand biedt aan de actie van de trigger, wat een extra level aan feedback aan de controller toevoegt.

Laten we een vlugge kijk in de triggers nemen:

Ten eerste, de sensoren van de knop—R1 aan de linkerkant en R2 rechts. R2 lijkt een "twee-fasen"-sensor te gebruiken om gedeeltelijk en volledig triggergebruik te differentiëren, terwijl R1 een "Plain-Jane" digitale schakelaar is.

Als volgende, het plastic frame, de metalen pin en de veer. Deze onderdelen voeren de niet-adaptieve R2-triggeractie uit, zonder de rest van alle fancy onderdelen.

Het versnellingssysteem werkt samen zoals gedemonstreerd werd in de vorige stap: het witte wormwiel (hier beneden in het groene punt besproken) draait de circulaire versnelling aan, welke weer de arm aandrijft die weerstand biedt aan de triggeractie van de R2-knop.

De witte behuizing houdt alle onderdelen van de versnelling bij elkaar. De zilveren motor die aan de onderkant uitsteekt, drijft het wormwiel aan. De verbindingen zijn aan de printplaat van de triggermodule (volgende punt) vastgesoldeerd.

Tot slot, een printplaat om alles samen te brengen! Er zijn twee lintkabelverbindingen: een voor de knoppen en een voor het moederbord. De zwarte encoder meet de rotaties van de circulaire versnelling die we in het gele punt bespraken.

Nu alle makkelijk te vervangen onderdelen uit de controller zijn verwijderd, komen we bij alle vastgesoldeerde onderdelen.

Als eerste komen de twee Foster "voice coil actuators", die het haptische systeem aandrijven, er vanaf.

Next up: de twee joysticks. Deze lijken vrijwel identiek aan de Alps-joysticks die we in de DualShock 4 vonden.

Vergeleken met deze joysticks is de Joy-Con joystickvervanging een makkie. PlayStation-joysticks zijn zeker weten minder vatbaar voor het beruchte wegglijden van de joystick dan de joy-cons, maar het vastsolderen van de joysticks is zeker een grote, grote misser, Sony..

En tot slot, de USB-C poort. Nog zo'n onderdeel dat veel wordt gebruikt, snel kan aftakelen, en dat we daarom ook graag makkelijker vervangen zouden zien worden.

De DualSense-controller blijkt een van de grootste PS5-updates te zijn!

Als kers op de taart geven we je hier nog een röntgenfoto van de DualSense die we zojuist hebben gedemonteerd, waarbij we nogmaals een woord van dank sturen richting onze vrienden van Creative Electron.

We zijn ook een woordje van dank verschuldigd aan een van onze iFixit-bijdragers: Chunglin Chin. Hij heeft al het detective-werk op zich genomen dat nodig was om alle chips op en rondom het moederbord te identificeren. Lekker bezig, Chunglin!

En zodoende heeft deze demontage haar einde bereikt! Het is tijd om alles weer in elkaar te zetten en te kijken of genoeg vloeibaar metaal kunnen verzamelen om nog een spelletje te kunnen spelen!

Mocht je het nog niet hebben gezien, we hebben ook een demontage van de Xbox Series X voor je klaar staan! Bovendien is er voor de geïnteresseerden ook een speciale PS5 en Xbox Series X vergelijking om je laatste les over consoles voor 2020 af te ronden.

Dan rest ons nog één enkel ding: de score!